Καθώς η ζωή μου πλησιάζει στο τέλος της ο νους μου γυρίζει συνεχώς πίσω, στην πατρίδα και στο σπίτι μου. Θυμάμαι τους γονείς μου, έτσι όπως τους άφησα για να αναζητήσω την τύχη μου. Συχνά τους μιλάω… Μου αρέσει να μιλάω ξανά τη γλώσσα μου. Πάνε πολλά χρόνια από τότε που τη μίλησα για τελευταία φορά. Από τότε στη Σαλαμίνα. Εκείνοι που με άκουσαν με νόμισαν δικό τους, με πίστεψαν. Δικός τους, ναι. Αλλά δεν έλεγα την αλήθεια.
Πολλοί θα πουν ίσως πως ήμουν προδότης, πως πρόδωσα την πατρίδα μου. Μα και αν μιλούσα, πάλι προδότης δεν θα ήμουν; Εσείς θα κρίνετε, αφού ακούσετε την ιστορία μου.
Ονομάζομαι Σίκιννος και ήμουν δούλος του Θεμιστοκλή.

Με αυτά τα λόγια ξεκινά την αφήγησή του ο ήρωας του βιβλίου, ο γέροντας Σίκιννος, που έζησε κοντά στον Θεμιστοκλή τη μεγάλη σύγκρουση των Ελλήνων και των Περσών.
Χρόνια μετά, και ενώ έχει φύγει από την Αθήνα για να εγκατασταθεί σε μια μικρή πόλη της Βοιωτίας, ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις μιας πολυτάραχης ζωής και τα όσα έζησε στα στενά της Σαλαμίνας.