«Τα Χριστούγεννα, Κωνσταντή μου, όσο φτωχικά κι αν είναι, παραμένουν η λαμπρότερη γιορτή του χρόνου. Η φύση το ξέρει πως θα ’ρθει ο Χριστός και ξεθαρρεύει», έλεγε η γιαγιά στον εγγονό της.
Ήξερε καλά πως ο άνθρωπος δε θέλει πολλά για να είναι ευτυχισμένος και η μεγάλη πείρα της και τα βάσανα της ζωής την είχαν μάθει να κάνει το λίγο πολύ και να μεταμορφώνει μια στιγμή συνηθισμένη σε προσμονή γλυκιά.